U heeft het vast wel eens meegemaakt dat u in de stad wordt aangesproken door een verkondiger van de Blijde Boodschap. U heeft misschien zelfs wel eens het verhaal aangehoord: lui op school, verkeerde vrienden, aan de drugs, geld op, moeder bestolen, het criminele ad opgegaan, gevangenis, dieptepunt, Jezus gevonden, gered, straatevangelist. De wervingscampagnes van de verscheidene concurrerende profeten maken intensief gebruik van tamelijk archetypische bekeringsverhalen om nieuwe zieltjes te winnen voor hun zaak. Waarom? Omdat het werkt. Bekeerlingen moeten toch vaak gevonden worden in de zoek van de dolenden en zoekenden en een verhaal dat qua neergang overeenkomt, maar dan ineens een afslag neemt naar de verlossing geeft immers hoop.
Het is daarom ook wonderlijk dat de VVD zo ontzettend laf doet in de zaak Soumaya Sahla. Het is namelijk een prachtig bekeringsverhaal: pubermeisje raakt op drift, krijgt foute vrienden, zelfs een heel fout vriendje met een heel foute baard, machinepistolen in de kelderbox, gevangenis… En dan komt de volte: Soumay studeert politicologie, ontdekt het liberalisme, vindt een mentor in grootmoefti Bolkestein en wordt een keurige liberaal. Door de verlichting van de Rede ontsnapt uit de tribale duisternis van de salafistische islam. Mooier kan bijna niet en de mondige en intelligente Sahla zou natuurlijk goed als voorbeeld kunnen dienen om andere zieltjes voor de VVD te winnen.
Maar nee. In plaats daarvan reageert de VVD doodsbenauwd op de druk vanuit de PVV. Men schiet meteen in de woordvoerderskramp en benadrukt dat Sahla niet in de buurt van de echt belangrijke beslissingen komt en haast zich om te zeggen dat ze geen toegang heeft tot het parlement, alsof ze toch nog op een dag met een bom naar binnen zou kunnen wandelen.
Het toont een paar dingen aan aangaande de VVD: de focus op beeldvorming en peilingen, de manier waarop de PVV zonder formele regeringsmacht toch druk kan uitoefenen op de VVD en de manier waarop de partij geen ideologische beweging meer is met een bekeringsdrang, maar een marketingmachine met een pluchekleefreflex.
Dat is allemaal erg verdrietig in brede zin en toont maar weer eens aan wat voor intellectuele leegte er heerst in het politieke midden van ons vaderland, maar het is ook nog eens persoonlijk erg lullig voor Sahla. Het is misschien toch een beetje een erfenis van de reformatie dat je nooit meer echt boete kan doen voor in het verleden begane zonden – hoe erg Sahla ook haar best zou doen, ze zal nooit een ‘echte Nederlander’ of een echte VVD’er worden, maar blijft altijd die verdachte bruine terrorist.
Onaardig dat Sophie Hermans haar zo laat vallen ook, maar goed, Hermans is natuurlijk een hol vat dat daar alleen maar zit omdat ze zich zo makkelijk laat vormen door de communicatieafdeling.
Enfin, haar voormalige broeders en zusters van de salafistische islam hadden deze zaak vast heel anders aangepakt – maar die zijn dan ook een stuk bedrevener in het inzetten van een goed bekeringsverhaal. Daar is bovendien iedereen welkom. Rappers, autisten, bijstandsmoeders met vier kinderen van drie vaders, ex-drugsdealers…misschien zelfs wel mensen met een verleden bij de VVD, maar dat zou ik even moeten checken bij de imam.
Lees ook van Constanteyn Roelofs:
