We mogen aan niks anders meer denken, ons met niks anders meer bezighouden, van niks anders meer wakkerliggen, over niks anders meer praten, over niks anders meer dromen, want het is oorlog. Je moet rekening houden met de kernbom en met niks anders. Je moet je voorstellen hoe de stad, het dorp, de straat, het huis waarin je woont in één seconde worden weggevaagd, verzengd en tot het absolute niks worden gereduceerd.
Ik heb zelf een nieuw boek uit, Problemen Die Er Geen Zijn, en dat boek loopt aardig, er zijn al 17.450 exemplaren van verkocht, er zijn mensen die me ervan op de hoogte brengen dat het een leuk boek is en dat ze ook uitkijken naar m’n volgende boek, maar daar mag ik niet blij mee zijn, daar mag ik m’n tanende zelfvertrouwen niet mee opkrikken, daar mag ik me niet op voorstaan, want het is oorlog.
Er is de buurvrouw die een nieuw kindje heeft, dat gisteren is geboren, een mooi meisje van vijftig centimeter en drie kilo tweehonderd gram en de buurvrouw is gek van vreugde vanwege haar nieuwe kindje en haar man ook en ze nemen zich voor om dat kindje op te voeden tot een waardig mens, maar dat voornemen heeft geen enkele zin, want het is oorlog.
Er is Welmoed Sijtsma, die ’s nachts in haar bed ligt te woelen van geilheid als ze eraan denkt hoe Jort Kelder bij haar zou liggen en haar lichaam tot grote hoogten van genot brengt en haar alle hoeken van de kamer laat zien en haar laat ontploffen in minstens vijf orgasmes, maar ten eerste, dat woelen van Welmoed Sijtsma is overbodig, want het is oorlog. En ten tweede – hoewel het weinig met de oorlog te maken heeft – over Jort Kelder is bekend dat hij een koude vis is in bed en dat hij een vrouw tot vijf orgasmes zou brengen, dat is zo goed als onmogelijk.
En er is premier Rutte, die erover fantaseert dat hij een groot staatsman is, die ervoor gezorgd heeft dat de toeslagenaffaire opgelost is geraakt, dat corona uit de wereld is, dat het Gronings gas niet meer nodig is, dat de moordenaars van Peter R. De Vries levenslang krijgen, dat de VVD blijvend de allergrootste partij is en al deze fantasieën kan hij maar beter opbergen, want het is oorlog.
En er is Ali B., die er op God weet welke manier in slaagt om z’n blazoen op te poetsen, iedereen ervan weet te overtuigen dat hij nooit en tenimmer een The Voice-meisje heeft lastiggevallen en dat hij een trouwe en monogame echtgenoot is, maar of z’n blazoen opgepoetst is of niet, dat heeft geen enkele waarde of geen enkel resultaat, want het is oorlog.
En er is Saskia Noort, de befaamde schrijfster, die jaloers is op andere schrijfsters zoals Lucas Rijneveld en Tobi Lakmaker, omdat die enorm veel succes kennen dankzij hun geslachtsverandering en Saskia Noort wil ook een geslachtsverandering om verder door het leven te gaan als Sjoerd Noort en met brede schouders en een forse baard boeken te schrijven over stoere havenarbeiders met kanjers van erecties, maar niemand zal de geslachtsverandering van Sjoerd Noort opmerken, want het is oorlog.
En er is Vladimier Poetin, die eerst Oekraïne wilde annexeren en eerst hele steden wilde bombarderen en eerst duizenden mensen wilde uitroeien en eerst miljoenen sukkelaars op de vlucht wilde jagen en eerst de wereld wilde bedreigen met kernbommen, maar ineens komt hij op al die plannen terug en hij wil vrede en welzijn voor iedereen, maar dat kan niet, nee, Poetin is daar niet toe in staat, nee, Poetin komt te laat met z’n plannen, want het is oorlog.
En niets is nog wat het tevoren was, want vergeet niet, beste mensen: het is inderdaad oorlog.
Lees meer van Herman Brusselmans:
