OPINIE
Herinnert u zich nog de achterbakse D66-VVD kongsi waarmee toenmalig Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib (PvdA), door vriend en vijand gerespecteerd om haar bekwame debatleiding, in april 2021 van de troon werd gestoten en vervangen door de incompetente D66’er Vera Bergkamp?
D66 wilde de PvdA een hak zetten en de VVD had het nodig zich in te likken bij de sociaal-liberalen na de wrijving en wrevel die was ontstaan tussen Mark Rutte en Sigrid Kaag. Kaag moest worden behaagd opdat ze een loyale regeringspartner voor de wankele Rutte zou worden. Zo kwam het dat de kundige Arib door het toilet werd gespoeld. Voorzet van D66, ingekopt door de VVD. Een smerige streek die de Kamer heeft opgezadeld met grote problemen.
Onder leiding van Bergkamp ontspoorde al menig Kamerdebat, met als dieptepunt de gênante scene tijdens de recente Algemene Politieke Beschouwingen waarbij het hele kabinet wegliep nadat Thierry Baudet wat vervelende onzin had uitgekraamd. De onnozele Bergkamp liet het gebeuren, in plaats van het kabinet zijn constitutionele plaats te wijzen: zitten blijven! Wie is hier nou de baas? In wiens huis zit u eigenlijk, kabinet?
Deze falende Kamervoorzitter, die op het pluche kwam door de inzet van een voor haar voorganger ongelooflijk onveilige werkomgeving, klaagt nu over een ’onveilige werkomgeving’ die zou zijn geschapen door haar voorganger. Zonder Khadija Arib in te lichten liet Bergkamp klachten over een vermeend ‘schrikbewind’ van Arib onderzoeken door de landsadvocaat. Die moest het via de pers vernemen! Over een onveilige werkomgeving gesproken. Een gotspe van ongekende klasse.
Zeker nu die gotspe is geëntameerd door een D66’er. De partij van de vuige drankroddels van Kamerlid Sjoerd Sjoerdsma over informateur Johan Remkes (‘Er zat drank in de man’). De partij ook van het wegkijken bij en verhullen van de vieze vingerpraktijken van prominent Frans van Drimmelen. En eveneens de partij die advocaat Sydney Smeets tot Kamerlid bombardeerde hoewel al lang bekend was dat die niet met zijn handen van te jonge jongens kon afblijven. Toen de jongens in kwestie, inmiddels een paar jaartjes ouder en een stuk assertiever, dit op straat gooiden liet D66 de eigen man meteen vallen als een baksteen. Zonder ooit verantwoording te hebben afgelegd over hoe het mogelijk was geweest dat die vent door de selectiemolen kwam.
Zou ik een prominente representant zijn van zo’n partij, zou ik me wel drie keer bedenken alvorens wederom de moraalridder te gaan uithangen. Tot Vera Bergkamp dringt zulk besef kennelijk niet door. ‘Plaat voor de kop’ heet dat in gewoon Nederlands. En niet zo’n kleintje ook.
Khadija Arib heeft mijn respect, maar niet mijn sympathie. Het is een hautaine en nogal bitchy vrouw, met morele pretenties die zij niet in de praktijk brengt. Als je haar daarover lastige vragen stelt komt er geen antwoord en kun je het bos in.
Toch sta ik volledig aan haar kant in de nieuwste rel die haar incapabele opvolger Vera Bergkamp heeft veroorzaakt. Bij de Kamervoorzitter meldden zich anonieme klagers met gezeur over hoe Arib zich als Kamervoorzitter tegenover ambtenaren van het parlement zou hebben gedragen. ‘Grensoverschrijdend gedrag’, heet dat nu.
In plaats van die zeurpieten de deur uit te gooien met de mededeling “dan had je je maar moeten melden toen Khadija hier nog zat” liet ze de anonieme drammers binnen en bood een luisterend oor. Sterker nog, zonder haar voorganger waar dan ook over in te lichten, laat staan om weerwoord te vragen, bestelde Vera Bergkamp in het geheim een onderzoek bij de landsadvocaat.
U weet wel, het beruchte bureau Pels Rijcken, bekend van de zwaar frauderende bestuursvoorzitter mr. Frank Oranje. Dat was de door vele ministers hoog gewaardeerde vertrouwenspersoon die elf miljoen euro achteroverdrukte en toen dat uitkwam zo laf was om zich niet te verantwoorden, maar zich op te knopen, met achterlating van zijn verbijsterde echtgenote.
Pels Rijcken is ook het kantoor dat zowel de regering bijstaat -vandaar ‘landsadvocaat’- en tegelijkertijd de voorzitter van het controlerende orgaan juridische bijstand verleent. Volstrekt in strijd met de codes in de advocatuur, maar schaamteloosheid is nu eenmaal het kenmerk van dit bureau. De schoorsteen moet roken, zeker nu de zittende partners de schade van hun ooit zo gewaardeerde bestuursvoorzitter voor de kiezen hebben gekregen. Zuerst das Fressen, dann die Moral.
Al eerder schakelde Vera Bergkamp Pels Rijcken in, toen er gesodemieter kwam over het miljoen euro dat zij in strijd met de regelgeving toeschoof aan haar COC-hartsvriendin, de politieke oplichter Liane den Haan. Over die dubbele pet van Pels Rijcken stelde ik destijds vragen aan de deken van de Orde van Advocaten in de regio Den Haag. Die weigerde te antwoorden. Ook zo’n heerlijk integer milieu, die advocatuur.
Dat D66’er Vera Bergkamp Pels Rijcken belde verbaast me niet. Weet zij veel. Dat Pels Rijcken de opdracht aannam en ook nog uitvoerde zonder enig contact met Arib mag gerust een schandaal worden genoemd. Een schandaal dat het advocatenkantoor nog flink zal opbreken, want reken maar dat Arib dit niet over haar kant laat gaan. Zij is het type van terugslaan. Wat dat betreft een vrouw naar mijn hart.
Haar eerste reactie, toen zij via de NRC vernam over wat er in het geheim was bekokstoofd, sprak boekdelen. “Ik ben voor de bus gegooid door mijn opvolger”. De opmaat naar een keihard gevecht, waarvan ik durf te voorspellen dat Vera Bergkamp het onderspit gaat delven. Al was het maar omdat de onnozele Kamervoorzitter qua intellect en sluwheid niet in de schaduw kan staan van haar voorganger.
Vera Bergkamp doet er verstandig aan om per direct haar Kamervoorzitterschap neer te leggen. Geen mens die nog twijfel had dat zij totaal ongeschikt is voor die functie. Na al het eerdere geblunder is deze affaire niet een druppel die de emmer doet overlopen, maar een vloedgolf van epische proporties. Gezag had ze al niet meer.
Tijd zal ze nu ook niet meer hebben, want reken maar dat Arib haar zal bestoken met gefundeerde en terechte klachten en verwijten, die zullen uitmonden in nieuwe onderzoeken, besprekingen, vergaderingen, debatten en wat al niet. Dit kan de Tweede Kamer zich niet veroorloven.
Elke dag vernemen we uit de mond van onze volksvertegenwoordigers over crisis dit en crisis dat. Vera Bergkamp is één crisis teveel. Daarom: ga weg, in het belang van volk en vaderland!
Dit artikel werd eerder gepublicerd op de website van de auteur.
De in dit artikel geuite meningen en standpunten zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de meningen of standpunten van TPO.
