De politie moet diverser worden. Daar lijkt iedereen het in het nationale hoofddoekjesdebat wel over eens te zijn. Misschien is een agente met een hoofddoek niet het juiste middel, maar dat die diversiteit nodig is, staat min of meer buiten kijf. In een interview met de Volkskrant van 3 februari legde Max Daniel, politiecommissaris Noord-Nederland, uit waarom dit zo is. ‘Te witte politie verliest draagvlak samenleving’, luidt de kop van dat artikel.
Volgens Daniel heeft een gebrek aan afspiegeling van de samenleving in het korps ‘gevolgen voor het vertrouwen in de politie’. Er is meer diversiteit nodig om ‘verbonden te blijven met de samenleving.’
Laten, we voordat we dit argument voor meer diversiteit bij de politie onder de loep nemen, nog even nadenken over wat de politie eigenlijk is: een instrument om de wet te handhaven. Maakt het echt uit of dit instrument wit, zwart of groen is? Het moet gewoon zo goed mogelijk zijn werk doen, en de mate waarin mensen de Nederlandse wet kunnen handhaven zou wat mij betreft het enige criterium moeten zijn om mensen als politie-agent aan te nemen. Maar het probleem lijkt dan ook bij de andere kant te liggen: de samenleving eist blijkbaar een ‘diverser’ korps, omdat anders ‘de verbinding verloren gaat.’
Dat is interessant. Want wat maakt de politie zo speciaal? We horen nooit pleidooien voor meer diversiteit bij stratenmakers, bouwvakkers of postbezorgers, omdat anders de ‘verbinding’ met straten, huizen of onze post verloren gaat. Blijkbaar verliezen stratenmakers geen ‘draagvlak bij de samenleving’ wanneer het voornamelijk witte mannen zijn die de straten aanleggen waar iedereen, ongeacht zijn huidskleur, vervolgens overheen kan kuieren.
Het is dus prima om alleen maar over straten te lopen die aangelegd zijn door witte mannen, en in huizen te wonen die voornamelijk gebouwd zijn door witte mannen, maar wanneer het voornamelijk witte mannen zijn die de wet handhaven, gaat een gedeelte van de samenleving steigeren. Dan is er ineens een gebrek aan draagvlak. Blijkbaar zijn er bepaalde groepen in Nederland die het onprettig vinden om elke keer maar weer door een blanke man in hun nekvel gegrepen te worden. Ze willen misschien ook wel eens een boete krijgen van een moslim, of in hechtenis genomen worden door drie zwarte vrouwen. Wetshandhaving door blanke mannen wordt dus problematisch, omdat het blanke mannen zijn. Nu kan het aan mij liggen, maar is dit niet een beetje racistisch?
De nauwelijks bevraagde oproep tot diversiteit bij de politie doet me denken aan die rellende Marokkaanse jongeren in Ede, precies een jaar geleden. Daarbij riep burgemeester Cees van de Knaap de hulp in van de de Marokkaanse consul-generaal Khalid Guelzim, omdat de Nederlandse politie de boel niet meer onder controle kreeg. Van der Knaap kreeg daar destijds veel kritiek op, maar de achterliggende gedachte lijkt dezelfde te zijn: een bepaalde etnische groep is blijkbaar alleen nog maar onder controle te houden door wetshandhavers met dezelfde etniciteit als de daders.
Correctie door mensen met een andere etniciteit wordt niet langer geduld. En daar kan je lang of kort over praten, maar mensen die gewoon hun werk doen niet accepteren omdat ze niet in jouw etnische hokje zitten, dat noemen we volgens mij gewoon racisme.
