Beste Erik,
Op 14 juni 2016 was je te gast bij het Radio 1-programma ‘Nooit meer slapen’.
Daar zei je naar aanleiding van de ophef die je ‘kankerlul’-tweet had veroorzaakt: “Ik word bijvoorbeeld ook niet bedreigd ofzo. Dat is voor die zwarte jongens wel anders hè. Quinsy is echt bedreigd. Trouwens Anouk ook. Zover zijn ze bij mij helemaal niet gegaan. (…) Het enige waar ik me wat zorgen over maak, niet zozeer voor mezelf, dat zijn niet die anonieme schelders, maar dat is een kleine colonne van mensen die zich wel presenteren als intellectueel. Annabel Nanninga, Jan Dijkgraaf, Joost Niemöller… En die zaaien constant, constant, constant paniek, angst, haat. Vaak op een vrolijke ironische, cynische toon. Over die groep maak ik me wel echt boos. En ik weet niet precies hoe ik dat moet aanpakken. Maar ik kom ze wel tegen!”
Ik nodigde je onder het oerhollandse motto ‘de koffie staat klaar’ de volgende dag meteen uit op de Straatweg 21 in Eesterga.
Die koffie is inmiddels koud.
Ik ken mensen die “Ik kom ze wel tegen!” uit jouw mond als een bedreiging zouden zien.
Ik niet.
Ik voelde vooral mededogen.
Naarmate je zalen kleiner werden (denk: Ons Gebouw, Bolsward) en je publiek minder talrijk, ben je harder gaan schreeuwen. En schelden. En zuipen. Zodanig dat ik dacht: moet daar niet eens een hoofdendokter naar kijken? Of: is er nou niemand in de omgeving van die gozer die ‘m uit de goot wil halen, ‘m liefdevol door elkaar schudt en probeert ‘m van de rest van zijn miezerige bestaan op aarde nog iets moois te laten maken?
En die was er!
Het bestuur van de Stichting Sinterklaas Intocht Amsterdam.
Dat besloot dat jij vanaf volgend jaar Sinterklaas mag zijn.
Fijn voor jou.
Fijn ook voor iedereen op wie jij je verbale bagger en je trollen de afgelopen jaren afvuurde. Want het is natuurlijk zoals Telegraaf-columnist Rob Hoogland zei: “De Hoofdpiet wordt Sint. Deden ze op de krant ook altijd zo: de grootste lastpakken gaven ze een promotie. Nooit meer last.”
Dat bleek meteen al te kloppen. In het eerste interview dat je na je benoeming gaf aan Het Parool waren alle scherpe randjes er af.
Geen ‘domme kankerlul’ meer.
Geen ‘Wierd Duk is een fascist’ meer.
Geen ‘We moeten het front tegen de BaudetJugend verbreden’ meer.
Geen ‘Antifa mag wel weer wat groeien’ meer.
Alleen maar vriendelijke woorden.
Waarbij je wellicht zelfs een beetje doorschoot.
Je noemde de anti-Zwarte Piet-activisten bijvoorbeeld ‘beschaafd’ en ‘welbespraakt’. Terwijl ook jou tussen twee ordinaire scheldpartijen door niet kan zijn ontgaan wat Michael van Zeijl, de voorman van het extreemlinkse blankenbestrijdingsclubje De Grauwe Eeuw, vorig jaar nog inbracht in de Zwarte Piet-discussie. Die zei toen: “We moeten een prijs op het hoofd van Sinterklaas zetten. Dubbele prijs als het tijdens de nationale intocht is, zodat alle kinderen getuige ervan zijn, zelfs massaal onder zijn hersenen en botsplinters bedekt zitten. Met andere woorden zonder twijfel morsdood.” En dit jaar presenteerde die koekwaus zich met een petje met daarop de tekst ‘Sinterklaas sniper’ en plaatste hij de beroemde Kennedy-foto van vlak voor de moord, waarin hij Sinterklaas op de plek van John F. had gephotoshopt.
Beschaafd is anders.
Althans: in de wereld van een kleine colonne van mensen die zich zorgen maken over de verkwanseling van dit land in het algemeen en de bezuiniging op de geestelijke gezondheidszorg van aan lager wal geraakte cabaretiers in het bijzonder.
Groet,
JanD
