De hetze rond Han ten Broeke is tekenend voor het neo-puritanisme van deze tijd. Een oude casus die al lang intern was afgehandeld kwam bovendrijven en nu is Ten Broeke opgestapt. Hij had een affaire gehad met een stagiaire. De plotselinge ophef bewijst dat het puritanisme, de preutsheid eigen aan calvinistische culturen, nu ook zijn klauwen in het liberalisme heeft geslagen. De deugmachine van #MeToo blijft doordraaien – pr-adviseurs, spindoctors en imago-managers staan soeverein boven de parlementaire democratie.
Klaas Dijkhoff greep de kans om nog even na te trappen naar Halbe Zijlstra: “Als ik fractievoorzitter was geweest, dan had ik Han meteen weggestuurd!” Oftewel verzetsheld na de oorlog. Wist Dijkhoff wat er precies speelde tussen Han en de betreffende dame? Uit niets is op te maken dat zij op het vertrek van Ten Broeke zou hebben aangedrongen.
Misschien is het allemaal veel banaler dan we denken. Macht erotiseert, mannen met status en een hoge positie zijn nu eenmaal spannend voor vrouwen. Omgekeerd ook trouwens – ik herinner me een verhaal van een vrouwelijke Europarlementariër met twee assistenten. Een lange, goedlachse knappe Italiaan en een inhoudelijk type uit een Portugees bergdorpje. Die Italiaan kreeg voortdurend cadeautjes (op kosten van de fractie) en hoefde zelden wat te doen: de Portugees werkte voor twee. Is dat dan ook ‘#MeToo’? Maar dit is een ander verhaal. In ieder geval is dit in het Europarlement schering en inslag: het boeit niemand wat. In de Tweede Kamer, die al lang is overvleugeld door de EU, is het plots groot nieuws.
Enfin, nog even over Han ten Broeke. Zoals gezegd werkt macht en status erotiserend en hypnotiserend. Maar toen bleek het Tweede Kamerlid net zoals alle andere minnaars gewoon een man die een scheet in bed laat met een veeg in zijn onderbroek. Ze begon te twijfelen, voelde zich onrein, kreeg ‘buyers remorse’ en legde het voorval aan Zijlstra voor als fractievoorzitter. Dit is een waarschijnlijk scenario. Met nu dan Dijkhoff die achteraf zijn veroordelende mening de wereld instuurt.
Bottom line: affaires tussen machtige mannen en jonge, knappe vrouwen zijn van alle tijden. Zie ook Kees Verhoeven (D66). Wél is het voorval tekenend voor de ‘bedrijfscultuur’: incrowd netwerkjes waar stijgen en dalen in de hiërarchie niet samenhangt met meritocratie maar met andere ‘kwaliteiten’. “In de coulissen leggen ze hun kadaverdiscipline op aan een zielloze meute opportunistische carrièrejagers”, aldus GeenStijl. Neem een escort als je eens lekker ‘buiten de deur wil eten’ en laat het buiten je werk als volksvertegenwoordiger. Krijgen ze genoeg salaris voor.
Kom allemaal naar de Café Avond op 2 september in Rotterdam. Meerdere mensen die verbonden zijn aan het project ‘De Nieuwe Kerk’ zullen aanwezig zijn. Paul Cliteur zal spreken over Pim Fortuyn en, als geestelijk vader van het project, over het boek Cultuurmarxisme. Daarna zal Jesper Jansen, zowel redacteur als mede-auteur van het boek, één en ander vertellen over cultuurmarxisme in de praktijk en zijn persoonlijke ervaringen met media-framing.
