Het is een ongemakkelijke waarheid: de jongerenorganisatie van Forum voor Democratie – JFVD – ontwikkelt zich tot een broeinest voor extremisme. Enkele weken geleden onthulde HP/DeTijd dat JFVD-leden in app-groepen anti-semitische, fascistische en andere extremistische boodschappen uitwisselen. De top van zowel JFVD als FvD wist ervan maar deed niets. Niet zo gek, aangezien de voorzitter van JFVD – tevens rechterhand van Thierry Baudet – ervan wordt beschuldigd de Holocaust te relativeren. Extremisme is dus ook in de top aanwezig. Wat kunnen gewone JFVD-leden doen om hun organisatie van dat extremisme te zuiveren?
Zo goed als niets, zo blijkt uit de interne JFVD-discussie die aan de openbaarmaking van de extremistische apps in HP/DeTijd voorafging. ThePostOnline heeft twee brieven van ‘bezorgde leden’ in handen die aan de publicatie van de apps vooraf gingen, evenals twee reacties van het JFVD-bestuur. De brieven laten zien hoe kritische JFVD-leden monddood worden gemaakt en niet in staat zijn hun organisatie bij te sturen. We zien hier een oud probleem opdoemen: het totale gebrek aan interne democratie.
Op 20 maart 2020 sturen negentien JFVD-leden een brief (PDF) naar het JFVD-bestuur. De briefschrijvers ‘herkennen een bepaalde trend binnen de vereniging’ en vinden die kwalijk. Er is op dat moment al interne discussie geweest: ze hebben toegezegd een brief naar het bestuur te sturen. De brief is voornamelijk een klacht over het gebrek aan interne democratie, al komt kort ook extremisme aan de orde. De briefschrijvers willen een organisatie waar ruimte is voor discussie, ook over het functioneren van de organisatie zelf. Zij constateren dat die discussie niet mogelijk is.
De briefschrijvers klagen dat het onduidelijk is hoe bij JFVD beslissingen tot stand komen, bijvoorbeeld over de invulling van vacatures. Ze schrijven: ‘het is stuitend hoe het hoofdbestuur de macht bij zichzelf concentreert’. Volgens hen moet de organisatie open, eerlijk, transparant en integer handelen en daar is geen sprake van. Afspraken worden niet nagekomen en het bestuur kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de resultaten. Er volgt een groot aantal vragen over de interne democratie, de invloed van leden en de mogelijkheden om de organisatie democratischer te maken.
De geïnformeerde lezer leest niets nieuws. Al sinds de oprichting van JFVD wordt de organisatie geleid door een bestuur dat innig is verstrengeld met de leiding van FvD zelf, waarbij de statuten bepalen dat het JFVD-bestuur in de praktijk niet door de leden is af te zetten. Dat maakt verantwoording naar de leden onnodig want zij kunnen er toch geen consequenties aan verbinden. De brief levert vooral bewijs dat het ondemocratische karakter van de organisatie eindelijk ook tot de eigen leden is doorgedrongen.
Volgens de briefschrijvers hebben meer leden kritiek maar durven zij die niet te uiten omdat er binnen JFVD ‘een angstcultuur’ heerst. De brief getuigt daar ook van. De briefschrijvers stellen dat hun kritiek terzijde wordt geschoven omdat deze voort zou komen uit ‘woede of rancune’. Ook heeft het bestuur inmiddels naar andere JFVD-leden gecommuniceerd dat de briefschrijvers ‘een misrepresentatie van de feiten geven’. De briefschrijvers noemen dat ‘pure laster’. Al met al worden kritische leden al verdacht gemaakt voordat ze überhaupt een brief geschreven hebben.
Het bestuur schrijft drie weken later een brief terug (PDF). De bestuursleden zijn ‘teleurgesteld (…) in jullie manier van handelen’. Het antwoord is veelzeggend: het niet-afzetbare bestuur vindt dat het fantastisch gaat, er zijn veel mensen actief en er is volgens hen goede onderlinge communicatie. Er is wel een intern onderzoek gestart omdat het bestuur is ‘geschrokken’ van de indruk van de briefschrijvers dat JFVD een gesloten organisatie is. Dit onderzoek betreft een serie citaten van mensen die door het JFVD-bestuur een functie hebben gekregen: de hubhoofden, een soort ongekozen afdelingsvoorzitters.
Dit onderzoek valt in de traditie van het FvD-onderzoek naar Henk Otten: het is totaal oncontroleerbaar. Het ‘hubhoofd Flevoland’ zegt bijvoorbeeld over de briefschrijvers: ‘Ik vind zo’n brief persoonlijk gewoon opruiing, zeker als je oproept om het door te sturen’. Het hubhoofd uit Limburg vindt de brief ‘apart’ en ‘overdreven formeel’ en in Drenthe vindt het hubhoofd de inhoud ‘verwerpelijk’ net als ‘de manier waarop de andere hubcoördinatoren werden benaderd’. In Utrecht meldt het hubhoofd dat ‘als je een brief schrijft op deze manier, het meer over jezelf zegt dan over JFVD. De brief laat voor mij zien dat (…) de schrijvers niet de juiste mentaliteit hebben’. Hubhoofd Noord-Brabant noemt de brief ‘meer iets persoonlijks’.
Alle hubhoofden blijken erg te spreken over de communicatie en de democratie, want het bestuur staat open voor hun suggesties en feedback. Geen verrassend resultaat want de hubhoofden hebben het over hun vrienden waar ze hun functie aan te danken hebben. Het bestuur vindt de organisatie dan ook democratisch want er is directe inspraak van leden, al zijn er geen interne verkiezingen. Omdat niemand bij de ALV zijn mond heeft opengedaan meldt het bestuur de briefschrijvers ‘dat jullie sentiment [niet] leeft onder andere leden.’ Ook betreurt het bestuur ‘de manier waarop jullie leden onnodig hebben opgehitst’.
De briefschrijvers komen vijf dagen later met een reactie (PDF). Die repliek laat wederom zien dat zij het ondemocratische karakter van hun vereniging hebben begrepen: zij constateren terecht dat het om ‘een kleine selecte kliek’ gaat die alles beslist. Dat het bestuur alleen de hubhoofden om hun mening vraagt zegt eigenlijk genoeg over de geslotenheid van JFVD. Nog geen twee procent van de leden is naar hun mening gevraagd. Niemand weet dus of de leden van JFVD het met de briefschrijvers eens zijn, maar het bestuur neemt aan van niet, omdat hun eigen vriendjes geen kritiek hebben.
Extremisme binnen JFVD werd al in de eerste brief kort genoemd. De briefschrijvers wilden toen al weten wat het bestuur deed aan ‘extreemrechtse onderdelen’. Het bestuur zei in haar repliek van 13 april dat ze actie onderneemt als ze dat constateert. We weten inmiddels via HP/DeTijd dat dit totale onzin is en dat zowel het bestuur van JFVD als dat van FvD niet optraden en al langer van het extremisme in JFVD-appgroepen wisten. In hun tweede brief gaan de briefschrijvers verder op dat extremisme in. Hun opmerkingen over dit onderwerp zijn door het bestuur immers vrijwel helemaal genegeerd.
De briefschrijvers stellen dat ‘al dan niet openlijk rechts-radicaal gedachtegoed’ niet alleen voorkomt bij actieve leden maar ook bij leden met ondersteunende- en bestuursfuncties die in nauw contact staan met het landelijke JFVD-bestuur. Dit zou mede veroorzaakt worden door ‘een anti-liberale koers’ van Robert Lemm, John Laughland en Andreas Kinneging, die bij het Zomerkamp gastspreker waren. De briefschrijvers vragen om het royement van achttien personen, waaronder een medewerker op het FvD-partijkantoor, de beheerder van de Borrelvd-appgroep, een lid van de Zomerkampcrew, de landelijke hubcoördinator en zijn vriendin.
Het antwoord van het bestuur volgt snel: ideeën over democratisering en ledeninvloed vindt het bestuur niet werkbaar en niet uitvoerbaar niet werkbaar en niet uitvoerbaar (PDF). Bespottelijk natuurlijk, want elke andere politieke jongerenorganisatie kan wel met interne democratie werken. Het is logischer te denken dat er geen democratie komt omdat JFVD-leden dan tegen de top zouden kunnen zeggen dat ze de vereniging van extremisme willen zuiveren. Dat is momenteel in de praktijk onmogelijk.
Over extremisme wil het bestuur vooral kwijt dat sommige apps te oud zijn. Het zou verdacht zijn de zorgen al drie jaar niet te uiten. ‘Waarom dit thans ineens wel nodig wordt geacht door de briefschrijvers is voor ons moeilijk te begrijpen, anders dan als middel om de eisen onder punt 1 [over democratisering, CA] te pogen af te dwingen’. Vijf dagen na dit antwoord van het JFVD-bestuur publiceert HP/DeTijd meerdere apps uit een door de briefschrijvers samengesteld dossier. Dat dossier is inmiddels door de Internationale Socialisten online gezet. Daaruit blijkt dat een enorme hoeveelheid apps uit 2019 komt, niet uit 2017 en 2018.
Het JFVD-bestuur schrijft in haar antwoord: ‘Indien men lid is van een vereniging waar men beleid en bestuur dermate wantrouwt, over leden spreekt als “klapvee”, en tracht op anonieme basis anderen te beschuldigen, soms wel tot drie jaar na dato, vraagt het bestuur zich af of deze personen eigenlijk wel lid willen, of moeten, zijn van JFVD.’ Al met al: als je kritiek hebt op gebrek aan democratie en opkomend extremisme binnen JFVD, dan rot je maar op. Rara waarom zal JFVD nog lang een broeinest van extremisme blijven?
