Nou, Duitsland hep er zin an. In luttele weken werd er een coalitie doorheen gejast. Er ligt een ambitieus programma met de welluidende titel: Mehr Fortschritt wagen. Bündnis für Freiheit, Gerechtigkeit und Nachhaltigkeit. Er komt een generaal die Duitsland de coronacrisis uit moet rommelen en alle Duitsers moeten aangesloten worden op het internet, iets wat tot op heden wonderlijk genoeg nog niet helemaal gelukt is. Kolen gaan eruit en het keurmerk Made in Germany moet voortaan niet alleen voor degelijk staan, maar ook voor groen.
Maar! Waar wij in ons kikkerlandje ons voornamelijk druk om moeten maken is wat de plannen voor Europa zijn van de nu aangetreden ‘stoplichtcoalitie’.
Zet je schrap en blader even door naar het paragraafje Europa:
“Die Konferenz zur Zukunft Europas nutzen wir für Reformen. Erforderliche Vertragsänderungen unterstützen wir. Die Konferenz sollte in einen verfassungsgebenden Konvent münden und zur Weiterentwicklung zu einem föderalen europäischen Bundesstaat führen, der dezentral auch nach den Grundsätzen der Subsidiarität und Verhältnismäßigkeit organisiert ist und die Grundrechtecharta zur Grundlage hat.”
Kortom: we moeten nu toch eindelijks eens echt vaart gaan maken met die federale staat. Voorts moeten we voor Europese lijsten met Europese Spitzenkandidaten kunnen kiezen (Fran! Sje! Tim! Mer! Frans!), moeten op economisch en monetair gebied ‘de banden verder worden aangehaald’ – en u weet allemaal wat dat betekent – en verder willen de Duitsers een Europees spoorwegennetwerk aanleggen. Het zal weer eens niet.
Oh, en de EU moet natuurlijk groter: de Balkan moet er bij en Albanië en Noord-Macedonië worden ook weer uitgenodigd om bij de club te komen. Daarnaast zijn de FDP, SPD en de Groenen het er over eens dat we voortaan als Europees blok naarbuiten moeten treden met een volwaardig netwerk van ambassadeurs, in plaats van de gezanten die we nu hebben (over een Europees leger is de tekst wat minder duidelijk; wel moeten we toe naar meer ‘Strategische integratie’, whatever that may be).
Aan de ene kant is het natuurlijk erg geruststellend dat ook in 2021 er nog een land in de Westerse wereld een beetje durf en ambitie op tafel durft te leggen in plaats van eindeloos miezemuizen over de kruimels. Mark Rutte zou er nog best wel wat van kunnen leren, deze Duitse renaissance. Aan de andere kant moeten wij boeren aan de rand van Europa goed onze kippen in de gaten houden. Het ziet er namelijk niet naar uit dat er nog veel van de Nederlandse democratie overblijft – de bandbreedte van handelen van de nationale regering krimpt jaar op jaar en het nieuwe verdrag van de EU zal ons wel weer zonder veel democratische omhaal in de maag gesplitst worden. Koren op de molen natuurlijk voor de populistische partijen, bij gebrek aan enige democratische controle op het uitdiepen van de EU heeft elke salonjonker die het N-woord* in de mond durft te nemen gegarandeerd een hoop politiek krediet.
* = ‘Nexit’.
